PRZEMIJANIE- Lidia Szuber

Szanowni Państwo

Pani Lidia Szuber kolejny raz zaskakuje nas swoją refleksją nad trudnym, lecz nieodłącznym procesem przemijania.

Zapraszamy do czytania poezji w naszym „Kąciku poetyckim”

Przemijanie

Zaczęłam myśleć o tym

co to jest przemijanie,

nie natrudziłam się bardzo

bo to jest proste pytanie.

Gdybym nawet wkleiła z powrotem

wyrwane kartki z kalendarza,

minione dni nie wrócą,

nic się dwa razy nie zdarza.

Czasu nie można zatrzymać

on swoim rytmem płynie,

mija nieubłaganie

godzina po godzinie.

Nie miałabym nic przeciwko

by płynął sobie ten czas,

lecz on chce mieć towarzystwo,

i z sobą zabrał nas.

Wsiedliśmy z nim na pokład,

opuścić go nam nie pozwoli,

musimy więc z nim płynąć

Jesteśmy w jego niewoli.

Zostawiamy za sobą

to, co się wydarzyło,

żal nam tego wszystkiego

choć czasem łatwo nie było.

Zawrócić już nie możemy,

za siebie więc spoglądamy,

i wszystkie dobre chwile

z wielkim żalem żegnamy.

Nie wiemy dokąd płyniemy,

boimy się patrzeć przed siebie,

wszystkich nas to dotyczy,

zarówno mnie – jak i Ciebie.

Lidia Szuber